Przejdź do treści głównej
Logo
EURES (EURopean Employment Services)
  • Artykuł prasowy
  • 5 grudnia 2024
  • Europejski Urząd ds. Pracy, Dyrekcja Generalna ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego
  • Czas na przeczytanie: 4 min

Trzy sposoby, w jakie firmy z UE mogą zwiększyć zatrudnienie w sektorze ICT

Drugi z serii trzech artykułów opartych na raporcie agencji UE przedstawia ustalenia dotyczące tego, w jaki sposób unijne firmy podnoszą kwalifikacje pracowników na stanowiska związane z technologiami ICT.

Three ways for EU companies to grow the ICT workforce

Jak wynika z opublikowanego niedawno sprawozdania, w UE popyt na pracowników sektora ICT przewyższa podaż. Niedobory w tym sektorze wzrosły wraz z pracą zdalną w czasie pandemii COVID-19, a prognozy wskazują, że popyt będzie nadal rósł, czytamy w raporcie Eurofoundu zatytułowanym „Środki mające na celu zaradzenie niedoborom siły roboczej: wnioski dla przyszłej polityki”. Ogranicza to produktywność, innowacyjność i konkurencyjność gospodarek. Badania przeprowadzone w Austrii, Niemczech, Belgii, Danii, Włoszech, Portugalii i innych krajach wielokrotnie wykazały rosnący niedobór wykwalifikowanych osób które mogłyby podjąć pracę w tym sektorze. Szczególnie słabo reprezentowane są w tej branży kobiety.

Oto trzy główne sposoby, w jakie przedsiębiorstwa i organizacje z UE starają się przyciągnąć więcej osób do tego sektora.

Zwiększenie liczby kobiet w branży

  • Austria: szkolenie kobiet w zawodach deficytowych, w tym cyfrowych. Austriacki program „Kobiety w rzemiośle i technologii” (FIT)umożliwia kobietom wypróbowanie swoich sił, a następnie czteroletnie szkolenie w zawodach wymagających umiejętności rzemieślniczych i technicznych, w których stanowią mniej niż 40% siły roboczej. W 2020 r. w programie wzięło udział 7000 bezrobotnych kobiet, a koszt wyniósł 22,7 mln euro. Wsparcie obejmowało zasiłki dla bezrobotnych, koszty kursów i opieki nad dziećmi (różne w zależności od regionu). Badanie przeprowadzone w 2022 r. wśród 1000 uczestniczek w latach 2015-2020 wykazało, że 58% z nich znalazło pracę w ciągu miesiąca od ukończenia programu, a ich dochody wzrosły o 26-36% w porównaniu z poprzednim okresem.
  • Belgia: zachęcanie kobiet znajdujących się w niekorzystnej sytuacji do kształcenia się w zakresie technologii cyfrowych. Belgijska organizacja pozarządowa Interface3 od czasu jej założenia w 1987 r. przeszkoliła ponad 6000 kobiet w zakresie umiejętności informatycznych i pokrewnych. Uczestniczki to zazwyczaj kobiety w wieku od 20 do 50 lat, z niskim wykształceniem lub bez wykształcenia i często migrantki. Obecnie organizacja ta działa w ramach szerszej krajowej strategii „Kobiety w branży cyfrowej” na lata 2021–2026, której celem jest wyeliminowanie różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn w tym sektorze. Po darmowych kursach szkoleniowych odbywają się staże, a także udzielane jest doradztwo zawodowe oraz organizowane są dni informacyjne i uświadamiające.

Szkolenie bezrobotnych

  • Francja: szkolenie młodzieży NEET. We Francji w 2015 r. około 2 mln młodych ludzi zostało uznanych za NEET (nieuczących się, niepracujących ani nieszkolących się). Narażało ich to na większe ryzyko niepewności zatrudnienia, pogorszenia stanu zdrowia psychicznego i relacji społecznych – zwłaszcza w czasie pandemii. Do 2020 r. GEN przeszkoliło w zakresie umiejętności cyfrowych blisko 28 000 młodych osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. W tym samym roku ponad 40% z nich znalazło zatrudnienie, a 26% podjęło dalsze kształcenie. Około 80% osób, które podjęły pracę, nadal pracowało w sektorze ICT trzy miesiące później.
  • Portugalia: umiejętności cyfrowe na rzecz rozwoju regionalnego. W latach 2017–2020 na jednym portugalskich obszarów wiejskich w Fundão organizowano obozy programowania (przez Academia de Código), których celem było szkolenie osób bezrobotnych na programistów komputerowych oraz przyciągnięcie pracodawców z branży IT do regionu. Celem było zatrzymanie utalentowanych osób, w tym ludzi młodych, w regionie o małej populacji. Początkowo obozy były finansowane ze środków społecznych, a zainteresowanie nimi wzrosło, gdy duża francuska firma ICT otworzyła ośrodek w Fundão.

Szkolenie uchodźców i migrantów

  • Niemcy: rozwijanie umiejętności cyfrowych. Od 2016 r. Szkoła Integracji Cyfrowej ReDI, niekomercyjna szkoła technologiczna, kształci migrantów, osoby ubiegające się o azyl, uchodźców i innych obywateli znajdujących się w trudnej sytuacji. Do 2022 r. w placówce odbyło się wiele kursów programowania i obsługi komputerów dla ponad 6300 słuchaczy, zatrudniono 40 pracowników na pełen etat i licznych wolontariuszy. Dochody pochodzą ze współpracy z rządem, korporacjami i partnerami komercyjnymi. Organizacja dysponuje siecią ponad 100 partnerów i jest obecna w 10 miejscach w Europie. Wśród jej absolwentów znajdują się programiści, inżynierowie, naukowcy zajmujący się danymi pracujący dla niemieckich firm ICT oraz założyciele start-upów.

Więcej informacji można znaleźć w pełnym sprawozdaniu pt. „Środki mające na celu zaradzenie niedoborom siły roboczej: wnioski dla przyszłej polityki”.

 

Powiązane linki:

Środki mające na celu zaradzenie niedoborom siły roboczej: wnioski dla przyszłej polityki

Telepracownicy i ich prawo do bycia offline: regulowanie telepracy w UE

Więcej informacji:

Europejskie Dni Pracy

Znajdź doradców EURES

Warunki życia i pracy w państwach EURES

Baza ofert pracy EURES 

Usługi EURES adresowane do pracodawców

Kalendarz wydarzeńEURES

Nadchodzące wydarzenia online

EURES na Facebooku

EURES na X

EURES na LinkedIn

EURES na Instagramie

Tematy
  • Wiadomości z rynku pracy/wiadomości dotyczące mobilności
  • Wiadomości/raporty/statystyki
  • Trendy rekrutacyjne
  • Młodzież
Powiązane sekcje
Sektor
  • Activities of extraterritorial organisations and bodies
  • Education
  • Information and communication
  • Professional, scientific and technical activities

Zastrzeżenie

Artykuły mają na celu dostarczenie użytkownikom portalu EURES informacji na temat aktualnych tematów i trendów oraz stymulowanie dyskusji i debaty. Ich treść niekoniecznie odzwierciedla pogląd Europejskiego Urzędu ds. Pracy (ELA) lub Komisji Europejskiej. Ponadto EURES i ELA nie promują wymienionych powyżej stron internetowych osób trzecich.